"Aby zrozumieć siebie, człowiek zawsze pukał do drzwi bogów" – stwierdza Adolphe Gesché i przekonuje, że teologia, refleksja o Bogu, jest sposobem uprawiania antropologii. Zwłaszcza na gruncie chrześcijaństwa od czasu wcielenia Bóg i człowiek wzajemnie nadają sobie znaczenie. Odwołanie do transcendencji pozwala – utrzymuje Autor – uniknąć ryzyka tautologii, radykalna odmienność Boga jest konieczna do odkrycia naszego "ja". Z biblijnego opisu stworzenia Gesché wyprowadza porywającą wizję człowieka jako istoty wolnej i twórczej, powołanej i zobowiązanej do szczęścia.

Spis treści:

1.Człowiek i jego zagadka

2.Teologia jako dyskurs o człowieku

3.Człowiek stworzony jako stwórca

4.Bóg jako dowód na czowieka

5.Człowiek, istota stworzona do szczęścia