O OBRZĘKU OBOCZNYM MÓZGU NOWOTWORY JABUREK 1932

16-01-2012, 18:06
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 50 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 2036022819

Miejscowość Kraków

Koniec: 13-01-2012 20:23:47

Dodatkowe informacje:
Opis niedostępny...

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
O OBRZĘKU OBOCZNYM (KOLLATERALNYM) MÓZGU PRZY NOWOTWORACH MÓZGOWYCH

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W DOLNEJ CZĘŚCI AUKCJI (CZASAMI TRZEBA WYKAZAĆ SIĘ CIERPLIWOŚCIĄ W OCZEKIWANIU NA ICH DOGRANIE)

AUTOR -
WYDAWNICTWO - , WYDANIE - , NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM)
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE -
KOSZT WYSYŁKI - 8 ZŁ - KOSZT UNIWERSALNY, NIEZALEŻNY OD ILOŚCI I WAGI (NP. JEŚLI KUPISZ 7 KSIĄŻEK ŁĄCZNY KOSZT ICH WYSYŁKI WCIĄŻ BĘDZIE WYNOSIŁ 8 ZŁ), DOTYCZY PRZESYŁKI PRIORYTETOWEJ NA TERENIE POLSKI. ZGADZAM SIĘ WYSŁAĆ PRZEDMIOT ZA GRANICĘ. KOSZT WYSYŁKI W TAKIM PRZYPADKU, USTALA SIĘ INDYWIDUALNIE WEDŁUG CENNIKA POCZTY POLSKIEJ I JEST ZALEŻNY OD WAGI PRZEDMIOTU.

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS - PRZYPOMINAM O KOMBINACJI KLAWISZY CTRL+F (PRZYTRZYMAJ CTRL I JEDNOCZEŚNIE NACIŚNIJ F), PO NACIŚNIĘCIU KTÓREJ Z ŁATWOŚCIĄ ZNAJDZIESZ INTERESUJĄCE CIĘ SŁOWO O ILE TAKOWE WYSTĘPUJE W TEKŚCIE WYŚWIETLANEJ WŁAŚNIE STRONY.

Odbitka z „Neurologii Polskiej", tom XV. zeszyt I - IV. 1932.
Z Kliniki Neurologicznej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. (Kierownik Prof. Dr. H. Halbań).
O OBRZĘKU OBOCZNYM (KOLLATERALNYM) MÓZGU PRZY NOWOTWORACH MÓZGOWYCH.
podał LEOPOLD JABUREK.

Pod pojęciem obrzęku mózgu rozumiemy ogólne albo ogniskowe powiększenie objętości mózgu idące w parze z wzmożonem gromadzeniem się płynu surowiczego w przestrzeniach okołonaczyniowych oraz szparach tkankowych (Anłon). Obrzęk może wystąpić pod wpływem bardzo rozmaitych szkodliwości działających wprost lub pośrednio na mózg. Między czynnikami wywołującymi odgrywa niemałą rolę nowotwór mózgu. W przypadkach guza ogranicza się obrzęk do tkanki mózgowej sąsiadującej z nowotworem (podobnie jak w przypadkach ropnia) i nosi nazwę obrzęku kollaterałnego. Obrzęk ten spotykamy przy guzach mózgu często, lecz bynajmniej nie zawsze. Anłon sprowadza powstawanie obrzęku kollaterałnego w pierwszej linji do zaburzeń w krążeniu krwi, do zastoju płynu mózgo-rdzeniowego lub do wpływów toksycznych i uważa go w tych przypadkach za zapalny. Na tem kończą się nasze wiadomości dotyczące obrzęku kollaterałnego. Są one pod względem anatomo-patologicznym niezmiernie szczupłe; znaczenie kliniczne tego zjawiska jest wręcz nieznane. Fakt ten dałby się może wytłumaczyć tem, ze uwaga badaczy została zwrócona przez Reichardfa na t. zw. „pęcznienie mózgu", przez co poszedł obrzęk dawniejszych autorów w zaniedbanie i zapomnienie. Rei-chardł bowiem stworzył pojęcie pęcznienia mózgu (Gehirnschwellung) w przeciwieństwie do obrzęku mózgu (Gehirnoedem) i zdefinjował je jako „patologiczną formę reakcyjną mózgu, charakteryzującą się powiększeniem jego objętości, lecz przebiegającą bez obrzęku; mózg staje się tak duży, że różnica między objętością czaszki a objętością mózgu wynosi mniej jak 8% lub staje się nawet w pewnych okolicznościach ujemna".
Istota pęcznienia mózgu jest jeszcze zupełnie niejasna. Reichardł uważa, że polega ono na procesach koloido-chemicznych przebiegających bez jakichkolwiek zmian histologicznie stwierdzalnych. Tyle zdaje się być pe-wnem, że zarówno pęcznienie mózgu jak i obrzęk mózgu są spowodowane przez wzmożone nagromadzenie się płynu. Podczas gdy w przypadkach obrzęku mózgu płyn gromadzi się między elementami tkanki, powodując pewne histologicznie bardzo charakterystyczne zmiany, przychodzi w pęcznieniu mózgu do związania wody w samych elementach tkankowych, w ich wnętrzu, głównie w substancji białej. Wywodzi się stąd cały szereg różnic anatomicznych między pęcznieniem a obrzękiem mózgu, które możemy omówić dopiero później. Na wstępie jednak chcemy podkreślić, że pęcznienie mózgu występuje wedle Reichardfa w rozmaitych stanach chorobowych natury ogólnej: przy infekcjach i intoksykacjach, następnie przy wstrząsie mózgu, przy guzach mózgu oraz przy katatonji i padaczce. Ponieważ przyczyna pęcznienia mózgu i przyczyna jego obrzęku może być ta sama (infekcja, intoksykacja, guz mózgu), przeto i obrzęk mózgu i pęcznienie mózgu mogą występować także równocześnie obok siebie (Kaufmann). W ostatnich czasach ogłoszono badania nad stosunkiem guza mózgu do pęcznienia mózgu (Spałz, Funfgeld, Takagi, Słengel), posiadające również znaczenie kliniczne. Spatz znalazł w 26 przypadkach nowotworu mózgu, z bardzo wyraźnemi objawami wzmożonego ucisku śródczaszkowego „objawowe" pęcznienie mózgu. Ma ono być wedle tego autora przyczyną pozornych objawów ogniskowych, które mogą w pewnych warunkach bardzo utrudnić rozpoznanie oraz lokalizację nowotworu (pęcznienie w półkuli mózgu wolnej od guza). Funfgeld stwierdził w 10 przypadkach guza mózgu z pośród obserwowanych 19 pęcznienie, szczególnie wybitne tam, gdzie rozpoznawał glejaki rozlane.
Stosunek pęcznienia mózgu do guza mózgu znalazł zatem w piśmiennictwie już kilkakrotnie uwzględnienie; uwzględnienia takiego nie znaleźliśmy dla związku jaki zachodzi między nowotworem mózgu a obrzękiem kollateralnym. Sposobność do badań w tym kierunku dał nam nasz ma-terjał sekcjonowany w ostatnich latach, w którym zauważyliśmy niejednokrotnie wybitny obrzęk w sąsiedztwie nowotworu Przeglądnęliśmy wobec tego cały nasz odnośny materjał i przebadali go w kierunku obrzęku. Otrzymaliśmy przytem wyniki zasługujące na uwagę. Po opisaniu metodyki i materjału przejdziemy do omówienia wyników anatomicznych i klinicznych.
Małerjał i metodyka.
Ponieważ w przedstawionych tu badaniach chodziło głównie o odpowiedź na pytanie dlaczego i w jakich warunkach występuje obrzęk kol-
lateralny, następnie, czy powoduje on pewne objawy kliniczne, któreby można rozpoznać jako objawy pochodzące od obrzęku, przeto musieliśmy poddać zbadaniu zarówno przypadki pod względem obrzęku dodatnie jak i ujemne. Ażeby wybór materjału wypadł możliwie objektywnie, przebadano wszystkie przypadki guza mózgu (w liczbie 17), zebrane w ostatnich trzech latach w pracowni klinicznej. Dwa przypadki pochodzą z Oddziału Neurologicznego Państwowego Szpitala Powszechnego (Prymarjusz Dr. A. Domaszewicz); zostały nam oddane przez p. Dr. Frenklową i p. Dr. Słeina. którym dziękujemy na tem miejscu. Reszta przypadków (15) stanowi nasz własny materjał kliniczny. Prócz tego uwzględniliśmy jeszcze jeden przypadek ropnia mózgu.
Niestety nie mogliśmy powiększyć liczby badanych przypadków, co byłoby może pożądane ze względu na otrzymane wyniki. Winę ponosi młody wiek naszej pracowni, która dzięki staraniom naszego szefa Prof. Halbana została należycie wyposażona dopiero po otwarciu nowego budynku Kliniki. Poczuwamy się do głębokiej wdzięczności za jego wysiłki w kierunku urzeczywistnienia wszystkich życzeń pracowni i za umożliwienie nam przeprowadzenia niniejszych badań. Podziękowanie należy się również Prof. Nowickiemu za oddanie nam materjału sekcyjnego.
Jeśli chodzi o stosowaną metodykę, to oznaczaliśmy każdorazowo rozległość obrzęku kollateralnego makroskopowo na serji przekrojów czołowych przez mózg i sporządzaliśmy odpowiednie rysunki, Nie sprawiało to, jak zobaczymy niżej znaczniejszych trudności, Najważniejsze przekroje w płaszczyznach czołowych fotografowaliśmy. W każdym przypadku poddano badaniu histologicznemu tkankę nowotworową, przyczem obok systematycznie używanych metod barwienia (hematoksylina-eozyna, van Gie-son, „Azan" wedle Heidenhaina i Nissla) posługiwaliśmy się również własną metodą impregnacji srebrem. Ogłaszamy ją jako metodę impregnacji gle-jaków w „Archiv fiir Psychiatrie". Okazała się ona szczególnie pożyteczna tam, gdzie chodziło o przeprowadzenie klasyfikacji glejaków wedle zasad podanych przez Baileya i Cushingfa. Impregnację przeprowadzamy w bloku materjału (Blockimpragnation), złocenie natomiast na cienkich skrawkach parafinowych. W każdym przypadku badano histologicznie również sąsiedztwo guza. Część materjału barwiono systematycznie na włókna rdzenne wedle Spielmeyer"a (skrawki mrożone) i na tłuszcz (sudanem III), drugą zatapiano w parafinie i barwiono wedle metod powszechnie używanych.
Obecnie podamy w porządku chronologicznym nasz materjał. Zmiany histologiczne w sąsiedztwie nowotworów opiszemy zbiorowo na końcu.
Przypadek 1. S M„ wyrobnik, lat 36, Wywiady rodzinne bez znaczenia Nie chorował poważniej. Zgłosił się w dniu 13.IV 1929 w przychodni klinicznej z zapodaniem, ze cierpi od 8 dni na bardzo silne bóle głowy umiejscowione po stronie lewej. Brak wymio-
tów. Podaje, że po stronie lewej słyszy gorzej. Przedmiotowo: tkliwość czaszki na opukiwanie w całości oraz lekki niedowład dolnej gałązki nerwu twarzowego po stronie prawej. Tarcza zastoinowa obustronnie. Chorego przyjęto w trzy dni później do Kliniki, Za-podania swoje dawniejsze uzupełnił on w tym kierunku, że choroba rozpoczęła się nagle jakiemś zaburzeniem mowy. Później dołączyły się bóle głowy po stronie lewej od czoła aż do potylicy. Przedmiotowo w dniu przyjęcia: porozumienie się z chorym jest bardzo utrudnione, chory wykazuje duże ubytki pamięci, nie przypomina sobie, że zgłosił się przed trzema dniami w przychodni. Źrenice obie niezupełnie okrągłe, zwłaszcza prawa. Oddziaływanie na światło i na przystosowanie prawidłowe. Dolna gałązka prawego nerwu twarzowego w lekkim niedowładzie. Podniebienie po prawej niżej ustawione, napina się również gorzej przy fonacji. Zresztą nerwy mózgowe bez zmian. Kończyny górne: bark prawy niżej ustawiony, siła motoryczna po stronie prawej we wszystkich grupach mięśniowych lekko obniżona. Odruchy okostnowe i ścięgniste po prawej żywsze, napięcie mięśniowe po prawej większe. Zresztą bez zmian. Odruchy brzuszne po prawej słabsze. Kończyny dolne: siła motoryczna po prawej obniżona, napięcie mięśniowe po prawej podwyższone. Odruchy kolanowe i ze ścięgna Achillesa zwawsze po prawej, zaznacza się stopotrząs; zresztą bez zmian, Chód z pociąganiem prawej nogi, Czucie bez zmian. Narządy wewnętrzne bez zmian. We krwi leukocytoza 18600. Płyn mózgowo-rdzeniowy pod wzmozonem ciśnieniem, Pandy +-f-. Nonne-ApeltĄ-, brak ciałek, soi złota: 223 [zasłonięte]111. Odczyn Wassermann'0 we krwi i w płynie ujemy.
17,IV. chory jest apatyczny, zdezorjentowany, senny; podaje, ze znajduje się w klinice juz od 4 dni. Mowa zamazana, niewyraźna.
19.IV. chory nie odpowiada na pytania, względnie dopiero przy kilkakrotnem powtórzeniu, Objaw Babińskiego po prawej dodatni. Tętno 52. Wieczorem chory czasowo nieprzytomny.
20.IV.1929. zejście śmiertelne.
Epikryza: Ogólne objawy nowotworu mózgu. Bóle głowy po lewej, prawostronna spa-styczna hemipareza: ognisko po lewej. Nie ograniczona ruchomość kończyn nie pozwala na przyjęcie nowotworu okolicy ruchowej lub jej promieniowania. Na pierwszy plan wybijają się ubytki psychiczne, które czynią umiejscowienie w płacie czołowym bardzo prawdopodobne. W tym kierunku przemawia także zapodanie, ze choroba rozpoczęła się nagle zaburzeniem mowy.
Rozpoznanie kliniczne: guz lewego płata czołowego, (ropień?, leukocytoza we krwi!)
Autopsja: przy sekcji (przeprowadzono tylko sekcję mózgu) stwierdzono bardzo silne powiększenie całej lewej półkuli mózgu; zwoje jej są silnie spłaszczone, rowki zatarte. Na przekroju czołowym w wysokości kolana spoidła wielkiego i najprzedniejszych odcinków ciała prążkowanego stwierdza się po stronie lewej w głębi istoty białej płata czołowego nowotwór wielkości dużej czereśni (Ryc. 2), Guz odcina się na całym obwodzie ostro od tkanki mózgowej i daje się z łatwością wyłuszczyć. Na tym przekroju wykazuje lewy płat w stosunku do prawego silne powiększenie. Linja środkowa utworzona przez szczelinę środkową mózgu jest mocno przesunięta ku stronie prawej. Istota biała po lewej jest blada, wykazuje zmniejszoną spoistość, rozpada się częściowo, zwłaszcza dokoła nowotworu i wykazuje w obrębie całego przekroju po stronie lewej silny obrzęk. Dalsze przekroje czołowe w kierunku oralnym wykazują przednią granicę nowotworu na wysokości pierwszych włókien spoidła wielkiego, Istota biała lewego płata czołowego jest oralnie az do bieguna silnie powiększona i obrzękła (Ryc. 1). Na przekrojach czołowych w kierunku kaudalnym schodzi się tylna granica nowotworu z tylnymi odcinkami głowy jądra ogoniastego przed zwojem środkowym przednim. Także na tych przekrojach stwierdza się po lewej stronie silny obrzęk. Przenosi się on ponad zwojami podstawowymi i ponad całym lewym płatem
skroniowym, w których nie zauważa się obrzęku, bardzo daleko ku tyłowi, zajmując całą górną półkulę mózgu wraz z płatem potylicznym. Obrzęk nie przechodzi do półkuli prawej; układy torebkowe są również zajęte przez obrzęk tylko w górnych swych częściach. Tylne ograniczenie obrzęku przypada na część środkową, położoną między rogiem tylnym komory bocznej a biegunem potylicznym.
Streszczenie: Ostro odgraniczony guz wielkości dużej czereśni w istocie białej lewego płata czołowego, Silny obrzęk kollateralny po lewej w zakresie płata czołowego, ciemieniowego i potylicznego [Ryc. 24 — szkic 4).
Histologicznie: Skrawki z guza wykazują mikroskopowo tkankę o ogólnym charakterze gruczołowym. Między wydłużonymi pęcherzykami i cewkami przebiegającemi w najrozmaitszych kierunkach rozpościera się w zmiennej obfitości delikatna i bardzo bogata w komórki tkanka pod-ścieliskowa. Miejscami otaczają te nagromadzenia komórek o charakterze nabłonkowym obszary martwicze, albo nacieki okrągłokomórkowe, które leżą w zbitych masach dokoła naczyń. Komórki nowotworowe tworzące tkankę gruczołową odpowiadają w przeważającej ilości typowi cylindrycznemu i występują z reguły w wielu warstwach, tak że wypełniają nieraz całe światło pęcherzyka. Ogółem daje się zauważyć wielopostaciowość komórek. Między niemi spostrzega się elementy rozmaicie ukształtowane, barwiące się słabiej lub silniej. Także jądra komórkowe zachowują się zupełnie niejednolicie, jeśli chodzi o ich wielkość, kształt oraz zdolność barwienia, Niektóre są jasne i pęcherzykowate, inne są raczej hyperchroma-tyczne i posiadają większą ilość jąderek. Nierzadko można spotkać figury podziału mitotycznego. Tkanka łączna podścieliskowa wykazuje bardzo obfite unaczynienie i silne nacieczenie drobnemi, okrągłemi komórkami. W wielu miejscach spotyka się obszary komórkowe wykazujące wszystkie przejścia między nekrobiozą a zupełnym rozpadem W jednem tylko miejscu spostrzeżono drobny zakrzep naczyniowy. Tkanka nowotworowa oddziela się wszędzie ostro od sąsiedniej tkanki mózgowej.
Rozpoznanie histologiczne: adenocarcinoma (metastaticum).
W przypadku tym nie przeprowadzono wprawdzie sekcji całkowitej, jednakże możemy nowotwór uważać za przerzutowy ze względu na jego budowę i skład komórkowy. Ognisko pierwotne nie wywołało żadnych klinicznych objawów, podobnie jak w przypadku StengTa, gdzie nie znaleziono guza pierwotnego, jakkolwiek przeprowadzono całą sekcję. Słengel powołuje się na zapatrywanie Prof. Sternberga, który uważa za wielce prawdopodobne, że w jego [Stengla] przypadku chodziło o przerzut raka oskrzelowego, którego tak często nie możemy stwierdzić na sekcji, a który już bardzo wcześnie prowadzi do powstania przerzutów.
Przypadek II. M, D„ stolarz, lat 54. Przyjęty do Kliniki dnia 9X.1929. Wywiady rodzinne bez znaczenia. Poważniej nie chorował. Trzy tygodnie przed przyjęciem do Kli-
PIŚMIENNICTWO.J)
Anion G. — Gehirnódem und Kompression Handbuch der pathologischen Anatomie des Nervensystems, Flatau, Jacobsohn i Minor, T. I. Berlin. Karger 1904. Apełł F. — Uber den Wert von Schadelkapazitatsbestimmungen und vergleichende Hirngewichtsfest-stellungen fur die innere Medizin und Neurologie. Dtsche Zschr. f. Nervenhlk, Bd. 35. 1908. — Weitere mikroskopische und physikalische Untersuchungen der Hirnsubstanz zur
Frage nach den Ursachen der Hirnschwellung. Dtsche Zschr, f. Nervenhlk Bd. 39. 1910. Bailey P. i Cushing H. — Die Gewebsverschiedenheit der Hirngliome und ihre Bedeutung fur die Prognose, Jena, Fischer 1930, Cassirer R. i Lewy F. H. — Zwei Falle von fla-chen Hirntumoren. Eiu Beitrag zur Hirnschwellungsfrage Zschr. f. d. ges. Neur. u, Psych. Bd. 61. 1920. Funfgeld F. — Hirnschwellung und Hirntumor, Dfsche Zschr. f. Nervenhlk. Bd.[zasłonięte]114 19. Herrmann S. — Die mechanischen Druckrichtungen bei Hirntumoren und ihre lokalisatorische Verwertbarkeit. Zschr. f. d. ges, Neur, u. Psych. Bd. 122. 1929. Kaufmann E. — Lehrbuch der speziellen pathologischen Anatomie. Berlin und Leipzig 1925. Levy. — Mercredi medical 18. 1895. (wedle Antona) Lewandowsky M. — Zirkula-tionsstorungen des Gehirns. Handbuch der Neurologie. Bd III. Berlin. Springer, 1912 Oppenheim H. — Lehrbuch der Nervenkrankheiten Bd, II. Berlin, Karger 1923. Redlich. E. — Hirntumor, Handbuch der Neurologie von Lewandowsky, Bd, III. Berlin, Springer, 1912. Reichardt M. — Zur Entstehung des Hirndrucks bei Hirngeschwiilsten. Dtsche Zschr. f. Nenrenhlk. Bd. 28. 1905. — Uber Hirnschwellung. Refarat zbiorowy. Zschr, f d. ges. Neur. u. Psych. Bd. 3. 1911. Schluter A. i Never H. E. — Zur Frage der Hirnschwellung Physikalische und histologische Untersuchungen. Zschr. f. d. ges, Neur. u Psych. Bd. 140. 1932. Schiiller A. i Pbtzl O. — Uber zwei FSlle von Hirnschwellung bei zerebraler Sy-pbilis. Zschr. f. d. ges. Neur. u. Psych. Bd, 3, 1910 Spałz H. - Die Bedeutung der sym-ptomatischen Hirnschwellung fiir die Hirntumoren und fiir andere raumbeengende Prozesse in der Schadelgrube. Zbl, Neur, Bd. 54. 1930, Stengel E. - Zur Pathologie der letalen Hirnschwellung. Ein Beitrag zur Kasuistik der Fernwirkung von Hirtumoren. Jahrb. f. Psych. u. Neur Bd. 45. 1927. Struwe Fr, — Beitrag zur Klarung der Hirnschwellungsfrage aus dem klinischen Verlauf und dem makroskopischen und mikroskopischen Hirnbefund. Zschr. f. d. ges. Neur, u. Psych. Bd. 133. 1932. Takagi I. — Zur Frage der Hirnschwellung bei Hirtumoren. Arb. a. d. Neur, Institut d. Wiener Uniwers. Bd. 28. 1926. Van Gehuch-łen A. — Anatomie du systeme nerveux de 1'homme. 1906.

OBJAŚNIENIE RYCIN.

Ryc- 1. Przypadek I. Przekrój czołowy przez płaty czołowe w pewnej odległości od biegunów czołowych. Lewy płat jest obrzmiały, powiększony, niedokrwiony, rozmiękły.
Ryc. 2. Przypadek I. Przekrój czołowy na wysokości kolana spoidła wielkiego. W lewym płacie czołowym ostro odgraniczony przerzut rakowy wielkości czereśni. Po lewej silne rozdęcie mózgu przez obrzęk oboczny (kollateralny); mózg blady, miękki, i rozpadający się. zwłaszcza dokoła nowotworu. Należy zwrócić uwagę na urywanie się obrzęku po stronie prawej w kolanie spoidła wielkiego.
Ryc. 3. Przypadek III. Przekrój czołowy na wysokości corpora mammillaria. Złośliwy glejak w lewym gyrus fornicatus i w promieniowaniu spoidła wielkiego. Obrzęk oboczny (kollateralny) lewego płata ciemieniowego.
Ryc. 4 Przypadek III. Przekrój czołowy na wysokości splenium spoidła wielkiego poza nowotworem, Obrzęk oboczny (kollateralny) lewego płata ciemieniowego.
Ryc 5. Przypadek IX. Przekrój czołowy przez płaty czołowe tuż za biegunami czołowymi. Po lewej guz wielkości orzecha włoskiego (dojrzalsza postać glejaka) i silny obrzęk oboczny. Należy zwrócić uwagę na powiększenie istoty białej i jej wiotki wygląd pod x.
Ryc. 6. Przypadek IX. Przekrój czołowy na wysokości kolana spoidła wielkiego. W górnym zwoju czołowym po stronie lewej glejak wielkości grochu; silny obrzęk w górnych częściach lewego płata czołowego; przyśrodkowo sięga on tylko do spoidła wielkiego. Należy zwrócić uwagę na powiększenie objętości, bladość i rozluźnienie istoty białej pod x.
Ryc. 7. Przypadek XIII. Przekrój czołowy na wysokości ciała prążkowanego. W prawej okolicy centralnej guz, bardzo silny obrzęk oboczny prawego płata ciemieniowego. Należy zwrócić uwagę na granicę obrzęku prty spoidle wielkiem, jądrach podstawowych i układach torebkowych. (Powiększenie objętości i niedokrwienie w okolicy obrzęku).
Ryc, 8. Przypadek XIII. Przekrój czołowy na wysokości splenium spoidła wielkiego. Silny obrzęk oboczny płata ciemieniowego poza nowotworem (fibrosarcoma). Należy zwrócić uwagę na powiększenie objętości i niedokrwienie,
Ryc. 9. Przypadek XI. Przekrój czołowy przez płaty czołowe w pewnej odległości od biegunów czołowych. W lewym górnym zwoju czołowym ubytek (przerzut rakowy do opony twardej z naciekami w tkance mózgowej). Lewy płat czołowy jest powiększony i niedokrwiony. Należy zwrócić uwagę na rozluźnienie białej istoty pod x. (por, ryc. 10 do 12).
Ryc. 10. Przypadek XI. Przekrój czołowy przez płaty czołowe. Ognisko nowotworowe wielkości pestki daktyla w lewym górnym zwoju czołowym. Silny obrzęk oboczny (kollateralny) całego lewego płata czołowego urywający się na granicy spoidła wielkiego (por. ryc. 9, 11 i 12).
Ryc. 11. Przypadek XI. Przekrój czołowy przez płaty czołowe na wysokości przedniej granicy ciała prążkowanego. Silny obrzęk oboczny (kollateralny) jak na ryc, 10 (por. także ryc. 9 i 12).
Ryc. 12. Przypadek XI, Przekrój czołowy na wysokości ciała prążkowanego, Obrzęk oboczny zajmuje po stronie lewej górny przyśrodkowy wycinek półkuli mózgowej. Należy zwrócić uwagę na silną bladość i rozszerzenie lewego górnego zwoju czołowego, (Por, ryc. 9 do U).
Ryc. 13. Przypadek X. Przekrój czołowy na wysokości szypułek mózgowych. W prawym górnym zwoju skroniowym złośliwy glejak; powyżej szczeliny Sylwjusza krwotok pooperacyjny. Silny obrzęk oboczny prawego płata ciemieniowego, słabszy skroniowego,
Ryc. 14. Przypadek XVI. Przekrój czołowy przez płaty potyliczne. Po lewej silny obrzęk oboczny, zwłaszcza zwojów przypodstawnych. U podstawy widoczny guz (glejak złośliwy).
Ryc. 15. Pzypadek XVIII. Przekrój czołowy na wysokości ciał prążkowanych. W prawym płacie czołowym silny obrzęk oboczny z powiększeniem objętości.
Ryc, 16. Przypadek VIII. Przekrój czołowy na wysokości corpora mammillaria. W prawym płacie skroniowym duży złośliwy glejak. Brak obrzęku obocznego mózgu.
Ryc. 17, Przypadek I. Lewy płat czołowy. Barwienie osłonek rdzennych wedle Spielmeyer a Wysięk okołonaczyniowy dokoła naczynia przeciętego poprzecznie ze zniszczeniem okolicznej tkanki. Należy zwrócić uwagę na ścięcie białka w wysięku. Powiększenie około 320-krotne,
Ryc. 18. Przypadek III. Lewa okolica centralna. Hematoksylina-eozyna Silny wysięk okołonaczyniowy i rozlany obrzęk w białej istocie ze zniszczeniem tkanki. Należy zwócić uwagę na ścięcie białka w wysięku i rozszerzenie siatki glejowej. Powiększenie około 320-krotne.
Ryc. 19. Przypadek III, Lewa okolica centralna, Hematoksylina-eozyna. Silny wysięk okołonaczyniowy i rozlany obrzęk białej istoty z powstaniem tworów jamkowatych. W niektórych widoczny jest ścięty wysięk, inne są puste.
Ryc, 20. Przypadek XVIII. Prawy płat czołowy. Hematoksylina-eozyna. Silny wysięk okołonaczyniowy z zapalnem nacieczeniem ściany naczyniowej. Bardzo znaczne
rozszerzenie siatki glejowej i przestrzeni okołokomórkowych. Powiększenie około 320-krotne.
Ryc. 21 do 38: szkice przypadków I do XVIII opisane w tekście.
Ryc. 39. Plastyczny rysunek przekroju mózgu przedstawiający rozmieszczenie obszaru skłonnego do obrzęku (obszar zagłębiony) i obszaru nie skłonnego do obrzęku (obszar wyniosły). Należy zwrócić uwagę na słabą kurczliwość szarej istoty i zwartych włókien białych (układy spoidłowe i torebkowe) (por. ryc. 40)
Ryc. 40. Por. ryc. 39. Schemat plastycznego rysunku przekroju mózgu. Obszar skłonny do obrzęku zakreślono przez kreski i kratki, cc — corpus callosum, nc — nucleus caudałus, ci — capsula interna, p — putamen, cl — claustrum. ce — capsula externa, ŚP — globus pałlidus, ca — commissura anterior.
Ryc. 41. Schemat tętnic mózgu. Kreski poziome, obszar zaopatrywania tętnicy mózgowej przedniej; kratki; obszar zaopatrywania tętnicy mózgowej środkowej; kreski pionowe; obszar zaopatrywania tętnicy mózgowej tylnej.
Ryc. 42. Schemat tętnic mózgu. Objaśnienie: por. ryc. 41.
Ryc. 43. Schemat tętnic mózgu Objaśnienie: por. ryc. 41.
Ryc. 44. Przypadek XI, Przekrój czołowy na wysokości kolana spoidła wielkiego wedle ryc. 11. Wrysowano w lewy obrzękły płat czołowy płat prawy. Powiększenie objętości oznaczono przez kratkowanie.

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

NIE ODWOŁUJĘ OFERT, PROSZĘ POWAŻNIE PODCHODZIĆ DO LICYTACJI