Ze wstępu: Prawie wszystkie artystyczne przedmioty wykonane z metalu - od monumentalnych obiektów, pomników, rzeźb - do wyrobów jubilerskich, poddawane są uszlachetniającej obróbce powierzchniowej i fizycznej, chemicznej lub elektrochemicznej. To, jak bardzo przenika się tradycja z nowoczesnymi rozwiązaniami technicznymi, można prześledzić, obserwując zmiany w klasycznych technikach wytwarzania. Jedną z najstarszych metod uszlachetniania powierzchni metali jest ich barwienie. Już bardzo dawno zauważono, że większość metali (za wyjątkiem metali szlachetnych) pod wpływem działania czynników atmosferycznych, a także innych oddziaływań zewnętrznych, na przykład ogrzewania, pokrywa się barwnymi nalotami. Nasunęło to myśl, by podobne barwne warstewki wytwarzać również sztucznie. Zauważono ponadto, że metale pokryte barwnymi warstewkami nie zmieniają swojego wyglądu, nawet w dłuższym okresie użytkowania. Wytworzone w sposób naturalny czy sztuczny warstewki powierzchniowe, nazywane dzisiaj powłokami konwersyjnymi, odznaczają się - oprócz efektu czysto dekoracyjnego - również walorami ochronnymi, tj. blokują dostęp agresywnych czynników atmosferycznych do metalu podłoża. Nawet żelazo, które - jak wiadomo - w normalnych warunkach użytkowania jest całkowicie nieodporne na korodujące działanie powietrza i pokrywa się warstwą rdzy, poddane specjalnej obróbce cieplnej pokrywa się wprawdzie cienką, ale zwartą barwną warstewką powierzchniową, która w bardzo lekkich warunkach użytkowania może chronić ten metal przed korozją atmosferyczną.